ลุงเอี่ยม” เป็นบุคคลที่ได้รับความสนใจจากสังคมไทยในฐานะ “ขอทานเงินล้าน” เนื่องจากแม้จะเป็นผู้พิการจากโรคโปลิโอ แขนขาลีบ และอาศัยการขอทานเป็นอาชีพหลักที่วัดไร่ขิง พระอารามหลวง จังหวัดนครปฐม แต่เขากลับมีจิตใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ โดยในช่วงปี 2556 – 2557 ลุงเอี่ยมได้บริจาคเงินจำนวน 1 ล้านบาทและ 2 ล้านบาทเพื่อบูรณปฏิสังขรณ์วัดไร่ขิง

อย่างไรก็ตาม ภายหลังจากที่รัฐบาลมีการบังคับใช้พระราชบัญญัติควบคุมการขอทานในปี 2558 ซึ่งห้ามการขอทานในที่สาธารณะ ลุงเอี่ยมจึงต้องยุติอาชีพขอทานและย้ายออกจากวัดไร่ขิง โดยได้รับการช่วยเหลือจากสำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ จังหวัดนครปฐม ในการจัดหาที่พักอาศัยและดูแลความเป็นอยู่

แม้จะเผชิญกับความยากลำบากในช่วงหลัง แต่ลุงเอี่ยมยังคงเป็นที่ยกย่องในฐานะบุคคลต้นแบบของสังคม จากการที่เขาเลือกที่จะเลิกอาชีพขอทานตามกฎหมาย และยังคงมีจิตใจเมตตา

เรื่องราวของลุงเอี่ยมสะท้อนถึงความเสียสละและจิตใจที่ยิ่งใหญ่ของผู้ที่แม้จะมีข้อจำกัดทางร่างกายและฐานะ แต่ยังคงมุ่งมั่นในการทำความดีและช่วยเหลือสังคม